Przyzwyczailiśmy się, że żałobę przeżywamy po śmierci kogoś, jednak prawdą jest, że pomaga ona w przerobieniu każdej traumy, rozstania czy bolesnej straty.
Smutek i żal odczuwany z powodu utraconego beztroskiego życia dziecka może być tak samo mocny jak na przykład żal z powodu nieudanego małżeństwa, sprzeczki czy kłótni z przyjaciółką oraz cierpienia z powodu straty ukochanej osoby.
Jest tak wiele rzeczy, które trzeba oddać, puścić, aby uczynić krok naprzód, aby zjednoczyć się wewnętrznie ze sobą i przestać cierpieć.
Prawdziwa choroba to efekt somatycznego lub psychomentalnego konfliktu, którego energia zamknięta w ciele daje ostatecznie chorobę.
Aby wyzdrowieć i zrobić w ciele miejsce na energię bezwarunkowej miłości, na radość i szczęście, trzeba nauczyć się płakać, nauczyć się dostrzegać swoje pragnienia, nauczyć się być wdzięcznym, umieć porzucić bunt i niezgodę za to na co już nie mamy wpływu.
Żałoba jest procesem, który potrzebuje czasu. Mówimy, że czas leczy rany. Tak, czas zabliźni rany, ale cię nie uzdrowi, nie przywróci radości i chęci do pełni życia.
Czas to nie wszystko, czas nie wykona za ciebie pracy, czas nie uwolni cię od głębokich uczuć i emocji zapisanych w ciele.
Tylko TY SAMA/TY SAM możesz zdecydować o zakończeniu żałoby i powrocie do pełni życia.
Dla uzdrowienia, kluczowe jest rozstanie się ze smutkiem związanym ze stratą, poprzez całkowite uświadomienie sobie jak i co czujemy, a następnie zwerbalizowanie i wyrażenie własnych emocji, rozmawianie o nich.
Emocje muszą być w pełni wyrażone i całkowicie uwolnione
Zaakceptowanie i uwolnienie smutku po przeżytej stracie jest warunkiem koniecznym do odzyskanie zdrowia oraz do świadomego i radosnego życia.
PIĘĆ KROKÓW W PROCESIE ŻAŁOBY WEDŁUG ELIZABETH-ROSS:
Wyrażenie smutku, melancholii, żałoby po stracie osoby lub rzeczy.
Uświadomienie emocji jakich osoba doświadcza w sytuacji straty: złość, żal, gniew, frustracja, nienawiść, bezsilność, rozgoryczenie, smutek itp.
Przywołanie pozytywnych wspomnień, szczęśliwych momentów związanych z utraconą osobą lub rzeczą, np.: zadowolenia, że dana osoba była w naszym życiu, że mogliśmy ją poznać, spędzać z nią czas.
Znalezienie satysfakcjonującej odpowiedzi, powodu, usprawiedliwienia straty, np.
zrozumienie przesłania choroby kogoś kto zmarł.
zrozumienie prognozy choroby,
akceptacja okoliczności i przyczyn straty.
Akceptacja – pogodzenie się ze stratą, np. każdy musi umrzeć, takie jest prawo wszechświata.
Potrzebujesz wsparcia w uwolnieniu smutku, w przejściu przez stratę, której doświadczyłaś/doświadczyłeś - zapraszam do kontaktu.