Dzisiaj mamy wyjątkowe święto.

Jest to dzień, w którym celebrujemy swoje istnienie. Dzień Dziecka jest dniem każdego z nas

 

Dzisiaj szczególnie przytul siebie i swoje WEWNĘTRZNE DZIECKO, które czasami latami czekało albo nadal czeka na twoją uwagę

Nieważne ile masz teraz lat - pamiętaj, że dziecko, którym byłaś/byłeś wciąż żyje w tobie.

 

Jeśli to dziecko niesie w sobie piękne emocje pełne miłości, radości, akceptacji, współodczuwania, to dorosły, którym jesteś jest szczęśliwy, żyje pełnią życia, z uśmiechem na twarzy wita i żegna każdy dzień (ten scenariusz jest niestety mało realny ).

 

Jeśli to dziecko niesie w sobie traumy z dzieciństwa, trudne emocje, które nigdy nie zostały uwolnione, jak na przykład - poczucie bycia skrzywdzonym, porzuconym, wyśmiewanym, nieważnym czy niechcianym, to dorosły, którym jesteś jest jak to zranione dziecko, jest przepełniony trudnymi odczuciami z dzieciństwa - smutkiem, cierpieniem, poczuciem winy...

 

Często dzisiejszy dorosły musiał szybko dorosnąć, przestać być dzieckiem jeszcze „za dziecka”. Musiał tak, aby pomóc rodzicom, aby pomóc rodzeństwu, aby po prostu przetrwać i przeżyć. Bo celem każdego człowieka (jego automatycznego mózgu), podobnie jak każdego innego organizmu w naturze jest przetrwanie - z chwili na chwilę, z dnia na dzień.

 

Jeśli wszystko jest energią, a takie są fakty , to nieprzepracowane trudne emocje z dzieciństwa, determinują życie dorosłego.

Będąc dociekliwym, otwartym, gotowym na zmianę, możesz to zmienić i wyjść ze starych, niesłużących ci schematów oraz przekonań

 

Dzisiejsze czasy bardzo wyraźnie pokazują jak każdy indywidualnie i bardzo różnie radzi sobie z życiem oraz emocjami, które niesie.

 

Dzisiaj mocniej niż kiedykolwiek widać ogromne podziały w społeczeństwie, w rodzinach. Ludzie mówią jednym językiem i nie rozumieją się nawzajem.

 

Ludzie podzielili się na tych, którzy robią ze swoim życiem coś więcej niż tylko „żyją” i na tych, którzy bez refleksji przyjmują codzienność, bo tak „już jest i musi być…”.

 

Ci co pracują nad sobą, nad urazami z dzieciństwa, nad traumami rodowymi - uwalniają się od tego, co zaburza prawidłowy przepływ energii w ciele. Poprzez tę pracę odzyskują swoje moce, zdrowie, szacunek do siebie i innych.

 

Ci co idą przez życie bez pochylania się i przepracowania tego co trudne - żyją oczekiwaniami, oceniają innych, wartościują. Stanie w miejscu sprawia, że energia, którą niosą „gęstnieje”, ciśnie ich w dół i sprawia coraz więcej bólu i poczucia oddzielenia.

 

Pamiętaj, że droga, którą wybierasz jest tylko twoja. NIKT za ciebie nie może zrobić ani pierwszego ani kolejnego kroku.

 

Praca nad sobą, w tym praca ze swoim WEWNĘTRZNYM DZIECKIEM potrzebuje odwagi i determinacji.

Jest to praca trudna, wymagająca, a czasami bardzo bolesna. Musisz być gotowy na brak akceptacji ciebie przez tych, którzy zawsze byli obok, ale którzy nie idą do przodu, którzy wolą żyć w cierpieniu i traumach przeszłości, którzy inaczej niż ty postrzegają życie.

 

Ci co nie chcą stanąć do pracy ze sobą, nie zrozumieją twoich działań.

 

Pogódź się z tym, nie miej żalu do nich i do siebie, że tak się dzieje…

 

Każdy radzi sobie ze sobą i swoim życiem tak jak potrafi najlepiej.

 

Jeden człowiek wybiera życie poszerzając swoją świadomość, idzie z przekonaniem, że wszystko co mu się przydarza zależy wyłącznie od niego.

Drugi człowiek wybiera życie w nieświadomości, z przekonaniem, że na nic nie ma wpływu.

 

Byłoby miło, gdyby pomiędzy jednym i drugim zagościł SZACUNEK.

 

 

Pięknego Dnia Dziecka

Jolanta Sienkiewicz