Aby skutecznie pomagać innym trzeba najpierw umieć pomóc sobie samemu.

Udawanie, że problemy innych, w tym najbliższych są najważniejsze, to zdrada samego siebie. Jest to tym bardziej smutne, gdy sytuacja dotyczy rodzica i dziecka.

Straumatyzowany rodzic zabiegający o zdrowie chorego dziecka powinien wiedzieć, że bardzo często źródłem konfliktu/konfliktów, a co za tym idzie choroby u dziecka są programy samego rodzica, które mogą być niesione od wielu pokoleń.

Nieprzepracowane traumy przodków żyją swoim życiem aż do czasu, gdy ktoś silny i świadomy takiego stanu rzeczy stanie z nimi twarzą w twarz i z całą stanowczością pożegna je na zawsze.

Aby tak się stało potrzebna jest praca własna rodzica, która pozwala na zrozumienie źródła choroby dziecka oraz uwolnienie niesionych programów u siebie.

Rodzic pracując ze sobą, uwalniając własne traumy i zablokowane w ciele emocje, pomaga też dziecku.

Warto wiedzieć, że psychologiczne konflikty rodziców stają się biologicznymi konfliktami ich dziecka.

Aby pomóc dziecku nie wystarczy „leczyć” dziecko, należy przede wszystkim pomóc sobie.

Oczyszczając siebie oczyszczamy swoją przestrzeń oraz swoje dzieci z własnych konfliktów lub konfliktów niesionych od pokoleń.

Brak pracy własnej rodzica jest wielką porażką dla chorego dziecka. Jest to równoznaczne z oczekiwaniem, że dziecko „przepracuje” wszystko za nas, a czasami za cały ród.

Jest to bolesna prawda, ale niestety bardzo często rzeczywista.

Totalna biologia daje bardzo dobre narzędzia do pracy z odnajdywaniem źródła chorób i ich uwalnianiem z pożytkiem dla siebie, bliskich oraz całego otoczenia.

 

Jolanta Sienkiewicz